دیگ بخار چه مزایایی دارد؟

در این مقاله به بررسی دیگ بخار می پردازیم؟ انواع دیگ بخار (بخار). دیگ ها در نیروگاه ها برای تولید بخار استفاده می شوند. آنها برای کار یک نیروگاه بسیار مهم هستند. آنها بیشتر در نیروگاه هایی که از توربین های بخار برای تولید برق استفاده می شود استفاده می شود. اگر مهندس مکانیک هستید، دانش دیگ بخار بسیار ضروری است.
دیگ بخار به همان صورت عمل می کند که آب در ظرف دربسته گرم می شود و در اثر گرم شدن، آب تبدیل به بخار می شود. این بخار دارای انرژی جنبشی با فشار بالا است. دیگ حاوی آب است. آب با استفاده از گرمای کوره تا دمای جوش خود گرم می شود. به دلیل گرم شدن آب، به بخار پرفشار تبدیل می شود. بخار تولید شده از داخل توربین های بخار عبور می کند. همانطور که بخار پرفشار به توربین برخورد می کند، توربین را می چرخاند. یک ژنراتور به توربین متصل می شود و ژنراتور نیز همراه با توربین شروع به چرخش می کند و برق تولید می کند.
با نماینده ای از شرکت لوله کشی و گرمایش گاز شهر 2 که خدمات دیگ بخاری در دادلی ارائه می دهد صحبت کردیم و آنها گفتند: «دیگ ها انواع مختلفی دارند و بر اساس عوامل مختلفی مانند فشار و دما، نوع سوخت طبقه بندی می شوند. شکل گرمایش، روش گرمایش، شبکه کششی، اندازه/ظرفیت، و غیره. با این حال نوع سوخت رایج ترین است و از گاز، نفت یا برق برای کار استفاده می کند. دیگ های گاز و نفت به همین صورت عمل می کنند.
هنگامی که روغن در داخل محفظه احتراق می سوزد و مبدل حرارتی را گرم می کند که به نوبه خود آب را گرم می کند. از سوی دیگر، دیگ‌های بخار در خانه‌هایی که گاز و نفت کمیاب هستند، ترجیح داده می‌شوند و دیگ‌های برقی متفاوت از دیگ‌های گاز و نفت عمل می‌کنند، زیرا از نیروی الکتریکی برای گرم کردن عناصر استفاده می‌کنند. اگر به دیگ بخار جدید نیاز دارید، این وب سایت را بررسی کنید.

دیگ های بخار لوله آب ممکن است گردش طبیعی داشته باشند، جایی که گردش آب بین یک درام بخار در بالا و یک درام گل در پایین به دلیل اختلاف چگالی رخ می دهد. در دیگ‌های با گردش اجباری، یک پمپ گردش آب را فراهم می‌کند، شکل 7. این کنترل مثبت تری از الگوی گردش نسبت به کنترلی که صرفاً توسط اختلاف چگالی ایجاد می‌شود، می‌دهد. این مهم است اگر دیگ بخار در محدوده وسیعی از ظرفیت کار کند.
دیگ های بخار لوله آب معمولاً در تاسیسات برق و سایت های تولیدی بزرگ که در آن نیاز به ظرفیت زیاد و/یا بخار فشار بالا است استفاده می شود. بیشتر بویلرهای لوله آب در محل ساخته می شوند، اگرچه واحدهای کوچکتر "بسته بندی" در دسترس هستند.
در حالی که دیگ بخار لوله آتش و لوله آب رایج ترین انواع هستند، به ویژه در مواردی که ظرفیت بخار بالا مورد نیاز است، طرح های دیگری نیز وجود دارد.
طراحی اصلی این است که آب تغذیه به سیم پیچ های منفرد یا چندگانه که در اطراف یک مشعل چیده شده اند پمپ شود. گرمای ورودی و جریان سیال در خروجی سیم پیچ بین 10 تا 20 درصد رطوبت تولید می کند. سپس در صورت نیاز می توان این دیگ بخار را از جداکننده و سوپرهیتر عبور داد. آرایش سیم پیچ می تواند شامل یک بخش اکونومایزر در گاز دودکش خروجی باشد. آب تغذیه را می توان آب خام یا مخلوطی از آن و میعانات برگشتی تصفیه کرد. آب تخلیه جداکننده را می توان به مخزن آب تغذیه بازگرداند یا تخلیه کرد یا می توان آب تغذیه را برای بازیافت از طریق کویل ها به تخلیه جداکننده اضافه کرد. این نوع دیگ بخار ها می توانند مواد جامد محلول بسیار بالا (تا 8000ppm) را در فاز آب در خروجی سیم پیچ بدون آسیب رساندن به خلوص بخار حمل کنند. جریان از طریق سیم پیچ ها باید اطمینان حاصل کند که داخل سیم پیچ ها در منطقه کوره به درستی خیس و خنک شده است تا از خشک شدن، خوردگی و رسوب اطمینان حاصل شود.

برای آگاهی از قیمت دیگ بخار با ما همراه باشید.

اگر سطح آب داخل دیگ بخار به دقت کنترل نشود، عواقب آن می تواند فاجعه بار باشد. اگر سطح آب خیلی پایین بیاید و لوله های دیگ در معرض دید قرار گیرند، لوله های دیگ ممکن است بیش از حد گرم شده و از کار بیفتند و باعث انفجار شود. اگر سطح آب خیلی زیاد شود، آب می تواند وارد سیستم دیگ بخار شود و فرآیند را مختل کند.
به همین دلیل از کنترل های سطح خودکار استفاده می شود. برای انطباق با قوانین، سیستم های کنترل سطح همچنین دارای عملکردهای هشدار دهنده هستند که برای خاموش کردن دیگ بخار و هشدار در صورت بروز مشکل در سطح آب عمل می کنند. یک روش معمول برای کنترل سطح استفاده از پروب هایی است که سطح آب را در دیگ بخار حس می کنند. در یک سطح معین، یک کنترل کننده سیگنالی را به پمپ تغذیه می فرستد که برای بازیابی سطح آب کار می کند و زمانی که به یک سطح از پیش تعیین شده رسید خاموش می شود. پروب دارای سطوحی است که در آن پمپ روشن و خاموش می شود و در آن آلارم های سطح پایین یا بالا فعال می شوند. سیستم های جایگزین فروش دیگ بخار از شناور استفاده می کنند.
در اکثر کشورها داشتن دو سیستم هشدار سطح پایین مستقل یک الزام قانونی است.
هنگامی که دیگ بخار متراکم می شود، حجم آن به طور چشمگیری کاهش می یابد که منجر به کاهش موضعی فشار می شود. این افت فشار از طریق سیستم باعث ایجاد جریان بخار از طریق لوله ها می شود.
بخار تولید شده در دیگ باید از طریق لوله کشی به نقطه ای منتقل شود که انرژی گرمایی آن مورد نیاز باشد. در ابتدا یک یا چند لوله اصلی یا شبکه بخار وجود خواهد داشت که بخار را از دیگ بخار در جهت کلی بخار با استفاده از کارخانه حمل می کند. سپس لوله های شاخه های کوچکتر می توانند بخار را به تک تک تجهیزات توزیع کنند.
بخار در فشار بالا حجم کمتری نسبت به فشار اتمسفر اشغال می کند. هر چه فشار بیشتر باشد، سوراخ لوله مورد نیاز برای توزیع جرم معینی از بخار کوچکتر است.

آب آشامیدنی معمولی تصفیه نشده کاملاً برای دیگ‌ها مناسب نیست و می‌تواند به سرعت باعث کف و بزرگ شدن آنها شود. دیگ بخار کارآمدتر می شود و بخار کثیف و مرطوب می شود. عمر دیگ نیز کاهش می یابد.
بنابراین آب باید با مواد شیمیایی تصفیه شود تا ناخالصی های موجود در آن کاهش یابد. هم تصفیه آب تغذیه و هم گرمایش در مخزن تغذیه انجام می شود که معمولاً در بالای دیگ بخار قرار دارد. پمپ تغذیه در صورت نیاز آب را به دیگ اضافه می کند. گرم کردن آب در مخزن تغذیه نیز باعث کاهش میزان اکسیژن محلول در آن می شود. این مهم است، زیرا آب اکسیژنه خورنده است.
دوز شیمیایی آب تغذیه دیگ منجر به وجود مواد جامد معلق در دیگ می شود. اینها به ناچار در کف دیگ به شکل لجن جمع می شوند و با فرآیندی به نام دمیدن پایین از بین می روند. این کار را می توان به صورت دستی انجام داد متصدی دیگ بخار از یک کلید برای باز کردن شیر دمنده برای مدت زمان معینی، معمولاً دو بار در روز استفاده می کند.
سایر ناخالصی ها کارواش بخار پس از تصفیه به صورت جامدات محلول در آب دیگ بخار باقی می مانند. غلظت آنها با تولید بخار دیگ افزایش می یابد و در نتیجه دیگ باید به طور منظم از برخی از محتویات آن پاک شود تا غلظت کاهش یابد. این کنترل کل جامدات محلول نامیده می شود. این فرآیند می تواند توسط یک سیستم اتوماتیک انجام شود که از یک پروب در داخل دیگ یا یک محفظه سنسور کوچک حاوی نمونه ای از آب دیگ برای اندازه گیری سطح TDS در دیگ بخار استفاده می کند. هنگامی که سطح TDS به یک نقطه تنظیم می رسد، یک کنترلر به شیر دمنده سیگنال می دهد تا برای مدت زمان مشخصی باز شود. آب از دست رفته با آب تغذیه با غلظت TDS کمتر جایگزین می شود، در نتیجه TDS کلی دیگ بخار کاهش می یابد.