دیگ بخار چه مزایایی دارد؟

آب آشامیدنی معمولی تصفیه نشده کاملاً برای دیگ‌ها مناسب نیست و می‌تواند به سرعت باعث کف و بزرگ شدن آنها شود. دیگ بخار کارآمدتر می شود و بخار کثیف و مرطوب می شود. عمر دیگ نیز کاهش می یابد.
بنابراین آب باید با مواد شیمیایی تصفیه شود تا ناخالصی های موجود در آن کاهش یابد. هم تصفیه آب تغذیه و هم گرمایش در مخزن تغذیه انجام می شود که معمولاً در بالای دیگ بخار قرار دارد. پمپ تغذیه در صورت نیاز آب را به دیگ اضافه می کند. گرم کردن آب در مخزن تغذیه نیز باعث کاهش میزان اکسیژن محلول در آن می شود. این مهم است، زیرا آب اکسیژنه خورنده است.
دوز شیمیایی آب تغذیه دیگ منجر به وجود مواد جامد معلق در دیگ می شود. اینها به ناچار در کف دیگ به شکل لجن جمع می شوند و با فرآیندی به نام دمیدن پایین از بین می روند. این کار را می توان به صورت دستی انجام داد متصدی دیگ بخار از یک کلید برای باز کردن شیر دمنده برای مدت زمان معینی، معمولاً دو بار در روز استفاده می کند.
سایر ناخالصی ها کارواش بخار پس از تصفیه به صورت جامدات محلول در آب دیگ بخار باقی می مانند. غلظت آنها با تولید بخار دیگ افزایش می یابد و در نتیجه دیگ باید به طور منظم از برخی از محتویات آن پاک شود تا غلظت کاهش یابد. این کنترل کل جامدات محلول نامیده می شود. این فرآیند می تواند توسط یک سیستم اتوماتیک انجام شود که از یک پروب در داخل دیگ یا یک محفظه سنسور کوچک حاوی نمونه ای از آب دیگ برای اندازه گیری سطح TDS در دیگ بخار استفاده می کند. هنگامی که سطح TDS به یک نقطه تنظیم می رسد، یک کنترلر به شیر دمنده سیگنال می دهد تا برای مدت زمان مشخصی باز شود. آب از دست رفته با آب تغذیه با غلظت TDS کمتر جایگزین می شود، در نتیجه TDS کلی دیگ بخار کاهش می یابد.

آب آشامیدنی معمولی تصفیه نشده کاملاً برای دیگ‌ها مناسب نیست و می‌تواند به سرعت باعث کف و بزرگ شدن آنها شود. دیگ بخار کارآمدتر می شود و بخار کثیف و مرطوب می شود. عمر دیگ نیز کاهش می یابد.
بنابراین آب باید با مواد شیمیایی تصفیه شود تا ناخالصی های موجود در آن کاهش یابد. هم تصفیه آب تغذیه و هم گرمایش در مخزن تغذیه انجام می شود که معمولاً در بالای دیگ بخار قرار دارد. پمپ تغذیه در صورت نیاز آب را به دیگ اضافه می کند. گرم کردن آب در مخزن تغذیه نیز باعث کاهش میزان اکسیژن محلول در آن می شود. این مهم است، زیرا آب اکسیژنه خورنده است.
دوز شیمیایی آب تغذیه دیگ منجر به وجود مواد جامد معلق در دیگ می شود. اینها به ناچار در کف دیگ به شکل لجن جمع می شوند و با فرآیندی به نام دمیدن پایین از بین می روند. این کار را می توان به صورت دستی انجام داد متصدی دیگ بخار از یک کلید برای باز کردن شیر دمنده برای مدت زمان معینی، معمولاً دو بار در روز استفاده می کند.
سایر ناخالصی ها کارواش بخار پس از تصفیه به صورت جامدات محلول در آب دیگ بخار باقی می مانند. غلظت آنها با تولید بخار دیگ افزایش می یابد و در نتیجه دیگ باید به طور منظم از برخی از محتویات آن پاک شود تا غلظت کاهش یابد. این کنترل کل جامدات محلول نامیده می شود. این فرآیند می تواند توسط یک سیستم اتوماتیک انجام شود که از یک پروب در داخل دیگ یا یک محفظه سنسور کوچک حاوی نمونه ای از آب دیگ برای اندازه گیری سطح TDS در دیگ بخار استفاده می کند. هنگامی که سطح TDS به یک نقطه تنظیم می رسد، یک کنترلر به شیر دمنده سیگنال می دهد تا برای مدت زمان مشخصی باز شود. آب از دست رفته با آب تغذیه با غلظت TDS کمتر جایگزین می شود، در نتیجه TDS کلی دیگ بخار کاهش می یابد.